.. z Karoliną to była miłość od pierwszego maila:) I było wiadomo, że to właśnie ja będę fotografować jej ślub, nawet jeśli wciąż nie dostałam niebieskiego kotka;)

Poza tym Karolina i Marcin powinni dostać medal za cierpliwość, bo mimo straszniej obsuwy z oddawaniem zdjęć w tym roku, nie narzekali na mnie nic a nic:)

(Tym samym chciałabym przeprosić wszystkie moje czekające Młode Pary, naprawdę zwijam się jak w ukropie, jeszcze trochę cierpliwości:)

Ten wpis będzie dla Julii, która ma ogromne serce i wielką mądrość. I choć nie umiemy ze sobą wytrzymać bez rzucania nożami i/lub wywracania oczami w wieloznacznych westchnieniach dłużej niż kilkanaście godzin jednym ciągiem, to nie wiem co by było, jakby jej nie było.

Bo są ludzie zwyczjani, są i wyjątkowi – i jest Julia.
Dzięki za to co było, a jeszcze bardziej za to, co będzie:)