Lucyna i Wojtek wzięli ślub w zeszłym roku 17 sierpnia. Spokojnie, spokojnie – aż takiego opóźnienia w oddawaniu zdjęć to nie mam:)
W tym roku spotkaliśmy się ponownie – w przepięknym, starym, drewnianym domu rodziców Wojtka w Białymstoku.
…i mam nadzieję, że spotkamy się jeszcze nie raz, i nie dwa:)

Ale po kolei. Najpierw mały set ze ślubu:

——————————————————————

Lucyna and Wojtek got married on August 17th 2007. Don’t worry, I’m not that far behind the schedule with delivering your wedding photos :)
This year we met again – in Białystok, in a beautiful old wooden house belonging to Wojtek’s parents.
And I do hope that we’ll meet again. And again… :)

But one thing at a time! Firstly, a short set of wedding photos:

.. w takim niezwykłym, klimatycznym domu z duszą, zdjęcia robią się same ..

——————————————————————

.. in such an special place, in an atmospheric house with a soul
photos take care of themselves, you don’t have to do anything ..

A tu już na szybko improwizowany, krótki białostocki plener małżeński:

——————————————————————

And now a short marital outdoor session improvised on the spot:

.. z Karoliną to była miłość od pierwszego maila:) I było wiadomo, że to właśnie ja będę fotografować jej ślub, nawet jeśli wciąż nie dostałam niebieskiego kotka;)

Poza tym Karolina i Marcin powinni dostać medal za cierpliwość, bo mimo straszniej obsuwy z oddawaniem zdjęć w tym roku, nie narzekali na mnie nic a nic:)

(Tym samym chciałabym przeprosić wszystkie moje czekające Młode Pary, naprawdę zwijam się jak w ukropie, jeszcze trochę cierpliwości:)

Z Wiktorią poznałyśmy się, kiedy pracowałyśmy w jednym wydawnictwie. To było ładne trzy-cztery lata temu i byłam wtedy przeszczęśliwa mogąc pierwszy raz w życiu zarabiać robiąc zdjęcia. I tak jeździłyśmy sobie po Polsce i wywiadowałyśmy burmistrzów – Wiki w formie słownej, ja zdjęciowej.

No i kiedy Wiktoria postanowiła wziąć ślub – nie zapomniała o mnie. A, że jest jedną z najbardziej fotogenicznych osób jakie znam, nie musiałam się nawet bardzo napracować dla poniższego efektu.

… taki mail właśnie dostałam .. w chwilach jak te, człowiek zapomina nieprzespane noce i wszystkie godziny spędzone przed monitorem, a nawet to, ze w Expresach nie ma gniazdek i nie można podładować laptopa. A ta podróż do Wrocławia dłuuuga była.

No więc w takich chwilach wszystko złe i niewygodne idzie w niepamięć – chce się żyć i pracować i w ogóle!

Marto i Łukaszu – wielkie dzięki! Za wszystko:)

Hej Aniu!
Nie chciałam dzwonić, bo mowę mi odjęło i jeszcze ten stan sie utrzymuje ;)
Właśnie otrzymałam zdjęcia. To jest nieprawdopodobne jakie Ty cuda wyprawiasz aparatem. Naprawdę nie spodziewałam się takich rezultatów, a cała oprawa nadaje zupełnie inny wymiar.. bajkowości.
Rodzicom ręce się trzęsły podczas przeglądania zdjęć w białych rękawiczkach ;))) Jakby trzymali w dłoniach skarb. Dla nas to jest skarb, bo te obrazy zostaną nam na całe życie. Już teraz sie wzruszam patrząc na zdjęcia z kościoła, czy podziękowań dla rodziców, a co to będzie za 30 lat :)
Dla nas to najwspanialszy prezent i na pewno wart czekania.
Jeszcze raz bardzo bardzo Ci dziękujemy, ze byłaś tam z nami i uchwyciłaś to, co ważne.
Pozdrawiamy i życzymy mnóstwa inspiracji :)
Marta i Łukasz

.. piękni Młodzi, piękny ślub i plener w jabłoniach .. czegóż chcieć więcej?

Długo nic nie pisałam – tak, wiem, niedobry bloger ze mnie.
Kajam się.

Ale tak to już jest, kiedy się wpadnie w życiowy zakręt, trochę ciężko ze wszystkim nadążyć.

Tym bardziej dziękuję wszystkim, którzy mnie mobilizowali do pisania i pokazywania nowych zdjęć. Dziękuję za wszystkie maile i wpisy na blogu poganiające, a nawet łajające.

Ale przede wszystkim – dziękuję Agnieszce i Arkowi za cudowną współpracę w czasie reportażu i za te piękne podziękowania, które od nich dostałam:
(Ale się dziękczynny wpis zrobił)

Chcieliśmy Tobie serdecznie podziękować za to, że udało Ci się znaleźć czas na spędzenie z nami tego najważniejszego dla nas dnia. Odkąd tylko znaleźliśmy w internecie stronę z Twoimi zdjęciami, byliśmy przekonani, że to Ty powinnaś uwiecznić dzień naszego ślubu. A efekt Twojej pracy przerósł nasze najśmielsze oczekiwania. Pragniemy więc podziękować przede wszystkim za zdjęcia, które dostaliśmy od Ciebie. Będą one dla nas prywatnym skarbem – pamiątką tego pięknego dnia. Aniu, wiedziałaś kiedy wkroczyć, które chwile uchwycić – dokładnie tak jak byśmy tego chcieli. Wszystkie zdjęcia mają w sobie zastygły klimat ulotnych chwil dnia naszego ślubu i dzięki Tobie pozostaną przy nas na zawsze.